Samen met Irini Salverda van Alterra schreef ik voor Ruimtevolk een blog over omdenken in natuurbeleid. De overheid is naarstig op zoek naar een natuurbeleid dat meer recht doet aan de veranderende samenleving. Dat vergt wel creativiteit en lenigheid van geest. Op basis van onderzoek dat we deden naar meervoudige overheidssturing in de dynamische netwerksamenleving en de vele inspirerende voorbeelden van burgerbetrokkenheid en zelfsturing die we in dat kader tegenkwamen, betogen we dat het tijd wordt voor het loslaten van het ‘verliesdenken’. Het natuurbeleid is nu vooral gericht op beschermen van wat verloren dreigt te gaan: soorten, habitats, biodiversiteit. Dit resulteert in communicatie over natuur in termen van gebod en verbod. Niet zo vreemd dat het draagvlak terugloopt. Let wel: voor het natuurbeleid, niet voor de natuur. Het kan ook anders. Stel eens dat natuur primair zou worden gezien als opbrengstgenerator van maatschappelijk welbevinden? En stel dat natuur zou worden gecommuniceerd in termen van vreugde en welzijn? Het volledige blog vind je hier.