Vandaag is de Internationale Dag van de Rechten van het Kind. Geen enkel kind op de wereld verdient het te moeten vluchten voor geweld. Dat besef komt weer hard binnen als je alle beelden ziet van vluchtelingenkinderen. En ook als je zelf die kinderen ziet rondlopen op Heumensoord, het vluchtelingenkamp bij Nijmegen. Waar duizenden volwassenen en kinderen vanuit verschillende culturen samen moeten leven in tenten, zonder enig privacy en alleen met het hoogstnoodzakelijke aan bezittingen.

Vandaag was ik er weer even, op Heumensoord. Om een pan soep te brengen voor de vrijwilligers van netwerk Springzaad die gezamenlijk en geheel belangeloos een natuurspeelplek en ontmoetingsplek aanleggen voor vluchtelingenkinderen en hun ouders. Zodat zij daar even op verhaal kunnen komen, kunnen spelen en elkaar kunnen ontmoeten. En de sores even van zich af kunnen zetten. En gewoon weer even kind kunnen zijn. Een prachtig initiatief van Natuurmonumenten (eigenaar van de grond) en Springzaad. Ik heb vorige week een dag meegeholpen en was onder de indruk. Van de kindertjes die zo graag contact willen maken en zichzelf al wat woordjes Nederlands hebben aangeleerd, van de jongeman uit Iran die spijkers en een hamer kwam lenen omdat hij iets wilde maken ter gedachtenis aan de slachtoffers van de aanslag in Parijs. Van de volwassenen die wilden komen helpen en vertelden dat dit het mooiste was dat ze in tijden hadden meegemaakt.

Geweldig wat een groep bevlogen mensen in een week voor elkaar krijgt. En wat is Springzaad toch een geweldig netwerk om deel van te mogen uitmaken.

ps: De natuurspeelplek is op 13 december feestelijk geopend. Voor een verslag van Springzaad kijk hier. Ook het Vakblad voor Natuur en Landschap schreef er een mooi artikel over.

pps: Het vluchtelingenkamp Heumensoord is in de loop van het voorjaar ontruimd en de bewoners zijn verspreid over AZC’s door heel Nederland. De plek was weer nodig voor de jaarlijkse Vierdaagse. De natuurspeelplek is verlegd naar een plek een eindje verderop.